Vaarwel Zuid Afrika, hallo groot Safaripark!

Ziezo... het is alweer even geleden, en dat komt simpelweg dat we het te gezellig hebben om achter een vierkante uitvinding te gaan zitten, welke we juist net niet missen. ;)
Maar uiteraard willen we graag onze ervaringen blijven delen, dus vandaar dit verslag vanuit de Outpost lodge in Arusha, Tanzania. Voor wie graag vast de foto's van onze laatste week wil zien kijk op sunshinezanzibar.com. De andere foto's uploaden blijft een crime, wat we niet eens meer proberen.... Eens even denken hoor waar waren we gebleven... Volgens mij zaten we de laatste keer ergens in natuurpark Tsitsikama en waren we van plan wat extreme dingen te gaan doen. Nou... dat hebben we dus gedaan. Bungyjump vanaf een heeeule hoge brug, zoef zo'n flauwe 216 meter recht naar beneden!! Eveline was ook zo dapper om hier naar beneden te vallen en veerde zelfs nog een flink aantal keer terug omhoog. Dezelfde middag (alsof we nog niet genoeg adrenaline in ons hadden) zijn we gaan sky-diven in Plettenberg bay. Een stukje hoger, iets minder eng, maar zeker erg vet om te doen. Mooie uitzichten, terwijl je wangen om je oren hangen. 's avonds hebben we een braai gehad met een aantal bikers uit Johannesburg en de eigenaren van het hostel. Zoals bikers befaamd, goed dronken en zo lief als een pas geboren kuikentje. Toen we 's nachts nog in een locale disotheek waren beland was 1 van de bikers nogal bezorgd om z'n maat. Omdat na een wilde dronken bikerstocht door de stad, iedereen terug was gekomen, maar 1 gele racer Yamaha R1 achter was gebleven. De volgende ochtend bleek dus dat hij met zijn zatte hersens met 15 km per uur tegen de stoep was op gezwalkd en zijn geliefde moterfiets had beschadigd en van frustatie een kroeg was ingedoken. Na het idyllische surfplekje Plettenberg en wat gestuntel en plezier op een surfbord (ja zelfs op vakantie leren we nog iets bij) we doorgereden naar Oudtshoorn. En jawel na 1,5 jaar in deze plaats geen regen te hebben gehad was de lokale bevolking in zijn nopjes vanwege de..... *&^%grr!$! Maar het mocht de pret niet drukken, want we zijn de grotten in gedoken, waar we wat kamasutra en joga oefeningen hebben gedaan om door de smalle gangetjes en sleufen te geraken. Dat was tenminste nog eens een leuke manier van grotten bekijken! letterlijk op je rug met je voeten naar voren door gleuven glijden, je halverwege omdraaien zodat je er 5 meter verder achterste voren weer uit kon vallen ('de brievenbus') en niet te vergeten 'de liefdetunnel' van 10 meter waar een iets te corpulente eigenwijze (en jawel uiteraard Amerikaanse) vrouw, een paar weken geleden nog 11 uur had vastgezeten. Ze blokkeerde daarme ook nog eens de terugweg voor 16 andere toeristen...
Toen was het tijd voor de wijntjes in Stellenbosch waar we al veel goede verhalen over hadden gehoord. En terecht bleek, want het gebied bestaat uit prachtige vergezichten, mooie wijngaarden, oude koloniale landgoederen en dat alles onder het genot van wijntjes en af en toe een kaasje. We troffen het tijdens de tour, omdat onze engelse vrienden ook waren vertegenwoordigd in de vorm van een zeer gezellig pas getrouwd stel. Startend met de eerste klas onderbroekenlol en de dag eindigen in een slappelach en eigenlijk niet meer weten waarom. Het was zeer gezellig!!! Goede wijn geeft geen kater zeggen ze... Dit kunnen we beamen! En met een fris, maar gaar hoofd reden we naar Kaapstad, waar we eerst het meest zuidelijke puntje wilden zien. Het was intussen alweer een paar dagen flink zonnig en terwijl we op het uiterste puntje de verte in staarden zagen we antartica bijna liggen. Kaap de goede hoop en een schitterende terug weg (aangeraden door de bikermannen) waren beide heerlijke tractaties!!
De 2e dag in Kaapstad hebben we de lange poten van de tafelberg beklommen en we waren het erover eens dat qua locatie, Kaapstad de mooiste stad van de wereld moet zijn. Na de tafelberg zijn we op bezoek geweest bij bekenden, die in Kaapstad wonen (Wendy, de zus van Ilse) en met haar gezin zijn we heerlijk uit eten geweest, was erg gezellig.
Even iets anders. Tussen alle ervaringen door werden we meerdere keren onder de neus gewreven dat Zuid Afrika het land van de contrasten is. Contrast in natuur, cultuur, maar met name de economische discrepantie werd tijdens de township tour nogmaals bevestigd. Het is te triest voor woorden dat er miljoenen mensen in ingestorte krotten in weggestopte gebieden leven terwijl een kilometer verder er een miljoenenstadium staat weg te kwijnen. Zwarte mensen met een gelijke CV krijgen gelukkig voorang bij het zoeken naar een baan. Maar wat als je ouders geen geld hebben om je uniform voor je basisschool te betalen. Apartheid is afgeschaft maar zeker nog niet verdwenen.
Groeten vanuit Tanzania.